ترمینال فرودگاه بین المللی امام خمینی
سمت دیگر پایانه ی مسافری که یک پایانه ی خطی است در سمت هوا قرار دارد ، که دارای بنایی کشیده و راه برای کلیه ی مسافران ورودی و خروجی با سقفی ساده و مسطح با هفت دروازه ی ورودی و خروجی ( 14 پل اتصال به هواپیما ) پیش بینی گردیده است .
پارکینگ در سمت جنوب و باند فرودگاه در سمت شمال پایانه قرار گرفته است . در این پایانه مسافرین ورودی و خروجی از یکدیگر تفکیک گردیده اند . طبقه ی اول تراز (4/00+) مختص مسافرین ورودی و طبقه ی دوم تراز (00/8+) مختص مسافرین خروجی می باشد .
جاده ی مسافران ورودی و مستقبلین آنان در تراز (00/0+) و جاده ی مسافران خروجی می باشد و مشایعین آنان در تراز (00/8+) با استفاده از پل هوایی در مجاورت ساختمان اصلی می باشد.
ساختمان VIP فرودگاه امام خمینی
طراحی ساختمان VIP فرودگاه بین المللی امام خمینی در سال 1388 و در فضایی به مساحت 2000 متر مربع آغاز شد.
ساختمان
پاویون دولت با الهام از معماری کهن ایران دارای یک حجم درونگرای دو پوسته
است که شفافیت و نورانی بودن آن یصورت یک حجم کریستالی شفاف و پر تلالو
همواره مورد توجه بوده است .
طراحی معماری داخلی با هماهنگی کامل با
حجم ساختمان و بر اساس هدفمند سازی فضاهای داخلی و ساماندهی آنها به منظور
استفاده ی کاربران را فضایی آرام و دلپذیر مبنای اصلی طراحی بخشهای مختلف
است .
هویت معماری داخلی هر فضا بگونه ای است که مسافرین در عین
حال حرکت در مسیر و عبور از بخشهای مختلف ساختمان ، یگانگی و وحدتی را در
کل مسیر حس می کنند .
در کل فضاها با حفظ هویت معماری ایرانی و
اسلامی سعی شده است که با مصالح خاص و شناخته شده ی ایران ، در عین مدرن
بودن ، هویت ویژه ای را ایجاد کنند و با نورپردازی خاص که بر مبنای دو اصل
اساسی آشکار نبودن منابع نور و یکسان بودن میزان نور در فضا است ، تاکید
بیشتری را بر این ویژگی داشته باشد .
جداره ها در پیش ورودی شفاف و با
دید به باغهای ایرانی جانبی که هماهنگ با هویت ایرانی طراحی شده است و
استفاده کننده را ضمن عبور از این فضا به داخل راهروهای اصلی هدایت میکند .
راهروهای اصلی با کفسازی مدولار از جنس سنگ مرمر نقره ( مصالح
کاملا ایرانی ) و سقفهایی از ورقهای پلکس هماهنگ با مدولاسیون کفسازی و
نورپردازی از پشت صفحات پلکسی گلاسی و دیوارهای هماهنگ با تقسیمات موجود در
نمای شیشه ای ، فضایی یکپارچه ، آرام و مناسب با فضای حرکتی را ایجاد
میکند .
سه سالن اصلی که مهمترین بخشهای ساختمان است ، با سقف شیشه
ای در مرکز ساختمان جانمائی شده است و با طراحی خاص معماری داخلی هویتی
کاملا ایرانی دارند .
قالی و ورقهای مسی در حاشیه ، کف سالن ها را
تعریف کرده و دیوارها تا 3 متر دارای نازک کاری و از 3 تا 9 متر بوسیله ی
لایه های مختلف پارچه های رنگی با کنتراست از تیره به روشن ، در عین تقسیم
فضا و متناسب نمودن آن ، حرکتی نمادین بسوی نور و روشنائی را که جنبه ی
مذهبی و اسلامی دارد ایجاد کرده است .
نورپردازی فضا در روز بصورت
طبیعی و در شب از پشت شیشه های موجود در سقف با گذاشتن از لایه های مختلف
موجود در سقف با گذشتن از لایه های مختلف موجود در سقف به سطوح پایینی نفوذ
کرده و روشنایی یکنواخت و قابل قبولی را برای کاربری فضا تامین می کند.
من هادی پورآخوند(ماهان)فارغ التحصیل معماری از بابلسر -مازندران هستم.هدفم از این وبلاگ کمک به تمام معماران عزیز می باشد و امیدوارم قدم کوچکی در معماری باشد.