وجه تسمیه موزه،تعریف موزه و ایکوم

وجه تسمیه موزه،تعریف موزه و ایکوم

وجه تسميه موزه
ريشه واژه موزه از لغت يوناني موزين Mousein به معناي مقر زندگي و موز Mouse الهه هنر و صنايع در اساطير يونان اقتباس شده است. اين واژه در زبان انگليسي ميوزيم Museum ، در زبان فرانسه موزه Musee تلفظ مي شود. در حدود دهه 1290 هـ.ق تلفظ فرانسه موزه به زبان فارسي راه يافت. پيشينه آن به سفرهاي ناصرالدين شاه قاجار به اروپا و ديدن موزه هاي آن ديار و تصميم او به ايجاد مشابه آن در ارگ سلطنتي تهران باز مي گردد. (كتاب موزه داري، نوشته نوشين دخت نفيسي، انتشارات سمت، صفحه 3)

تعريف موزه
براساس بند 3 و 4 اساسنامه ايكوم - شوراي بين المللي موزه ها (International Coucil Of Museum) جامع ترين تعريف موزه چنين است:
موزه مؤسسه اي است دائمي و بدون هدف مادي که درهاي آن به روي همگان گشوده است و در خدمت جامعه و براي پيشرفت آن فعاليت مي کند. (كتاب موزه داري، نوشته نوشين دخت نفيسي، انتشارات سمت، صفحه 3)

اهداف موزه ها براساس تعاريف ايكوم

 

ادامه نوشته

رازهای گرم شدن حمام شیخ بهایی با یک شمع

گرمابه*های تاریخی اصفهان همچون حمام علی قلی آقا و حمام شیخ*بهایی با معماری زیبای درونی و فضاهای مختلفی مانند استخری برای *آب*تنی، مکانی با سنگ* مرمر خاص برای ماساژ دادن کمر، مکان*هایی برای استراحت، صرف غذا و نوشیدن گلاب اصفهانی بخشی از تمدن عظیم و دقت بالای ایرانیان در ساخت هرگونه بنایی را نشان می*دهد.

در این میان معماری عجیب برخی حمام*های اصفهان مانند حمام شیخ*بهایی سال*ها همچون معمایی تو در تو ذهن کنجکاو جهانیان را به خود مشغول کرده بود چرا که این حمام دو راز شگفت با خود داشت؛ یکی اینکه آب این حمام تنها با یک شمع گرم می*شده و دیگر اینکه این شمع همواره روشن بوده است.

بنا بر نقلی مشهور زمانی که تعدادی محقق انگلیسی می*خواستند راز گرم شدن این حمام به کمک شمع را بفهمند با دستکاری در معماری بنا باعث شدند که شمع حمام نیز با مشکل مواجه شود و از آن زمان دیگر این شمع* روشن نشده* است.

راز حمام شیخ*بهایی چه بود؟

ساختمان حمام شیخ بهایی مربوط به دوره صفوی - قاجار است و در تاریخ 29 تیر 1377 با شمارهٔ ثبت 2063 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این حمام با استفاده از یک سیستم پیچیده مهندسی به مدت طولانی تنها با یک شمع روشن می*شده است.

درباره چگونگی گرم شدن این حمام به کمک شمع شایعات فراوانی وجود دارد، اما تنها نظریه قابل قبول درباره این حمام این است که یک سیستم سفالینه لوله کشی زیرزمینی در حد فاصل آبریزگاه مسجد جامع و این حمام وجود داشته که با روش مکش طبیعی، گازهایی مانند متان و اکسیدهای گوگردی را به مشعل خزینه حمام هدایت می*کرده و این گازها به عنوان منبع گرما در مشعل خزینه می*سوخته است.

این احتمال وجود دارد که این گازها به طور مستقیم از مواد زاید دفع شده در خود حمام جمع آوری می*شده است.

در جریان مرمت خانه شیخ بهایی که در نزدیکی گرمابه قرار دارد در کف زمین تنپوشه*های سفالی و چاه*های مرتبطی پیدا شده که احتمال دارد مربوط به طراحی حمام باشد.

 

ادامه نوشته